Ff rustig aan:-)
Blijf op de hoogte en volg Kimmieeee
21 September 2013 | Turkije, Göreme
21 september: Göreme
Na een busreis van 2,5 uur kwamen we donderdag in Amasra aan, een heel schattig dorpje aan de zwarte zee-kust met twee mooie havens. Omdat we niet wisten hoe lang we zouden blijven, hebben we die middag meteen een boottochtje van 45 min gemaakt om Amasra heen. Mijn reispilletje begon pas te werken toen we al terug waren (dat krijg je met spontane acties haha) maar het ging redelijk goed, ondanks de golven. Met foute Turkse muziek à la loveboat en alleen maar Turkse toeristen, was het een geinig tripje. Daarna gewandeld over de muren van het kasteel en genoten van de ondergaande zon die de haven rood deed kleuren. Mooi!
'Savonds realiseerden we ons (help!) dat ons plan om daarna nog verder naar het zuidoosten af te zakken niet heel realistisch was. Leuk om al die kleine, niet-toeristische plekken te bezoeken maar aangezien we 'maar' drie weken hebben en de afstanden enorm zijn, zouden we niet op tijd via Cappadocië en de zuidkust terug in Istanbul zijn. Ook kwamen we erachter dat het per dag bekijken waar we naar toe gaan, niet heul handig is omdat bussen soms maar 2-4 per dag rijden en je niet overal rechtstreeks komt. Dus toch maar wel een reisplan gemaakt en besloten om meteen de volgende dag door te gaan naar Göreme, Cappadocië.
Om 8.30 uur stortregende het opeens. Wij blij dat we precies op de eerste dag regen ipv zon gingen reizen. Totdat we ons realiseerden dat we er met onze backpack doorheen moesten lopen om naar het busstation te komen. Snel poncho over me heen gegooid, Ann paraplu gepakt en dan nog doorweekt aankomen:-) Gelukkig droogde mijn dunne olifantensafaribroek heel snel en 5,5 uur later waren we in Ankara. Onderweg hadden we tijdens een stop een kaartje van Ankara naar Göreme gekocht (weer 5,5 uur). Dachten we. Wij de bus in ( toevallig met Duits meisje dat we eerder hadden ontmoet), bleken er mensen op onze plek te zitten. Dus Ann kijkt op haar ticket, blijkt de busmeneer in de haast een kaartje van een of ander klein plaatsje NAAR Ankara te hebben uitgeprint. Tsja en toen moesten we ons kaartje aan de buschauffeur laten zien. Klopt niet. Geen Engels. Meerdere personen van de busmaatschappij werden erbij gehaald. Tsja, leg dat maar eens uit in het Turks;-) Toevallig zat het Duitse meisje naast een oudere Turkse vrouw die Duits sprak en zij kon uitleggen wat er gebeurd was. Uiteindelijk mochten we mee maar moesten we wel een nieuwe smak geld betalen. Onze reis kostte ons 35 euro, die van het Duitse meisje 16. Jammerdebammer, maar we zaten erin! Fieuwwww.
Gelukkig vonden we in Gorëme, waar we om 20.00 uur aankwamen, een geweldig pension, gerund door een gezellige kletskous, die uit eigen tuin kookt. Heerlijke omelet met een spicy salade gehad. Hij vond het fijn dat we zo gezellig waren, want gisteren had ie twee chagrijnige Indonesiërs gehad (hij liet ook nog even zien hoe ze keken hahahaha). Geweldig dakterras dat uitkijkt op al die rare vormen in het landschap hier. We moeten even wennen aan het toeristische na het rustige Safranbolu en Amasra, maar wat is het prachtig hier! Vandaag wordt een rustig dagje zonder wekker (al is de moskee om 5 uur ook een wekker en ben ik altijd vroeg wakker). Ann slaapt nog en ik ben natuurlijk allang wakker. We merken dat zo'n lange reis en het hoppen van plek naar plek (dit is de vierde in een week) behoorlijk vermoeiend is. Vandaag dus beetje te voet rondhobbelen in de omgeving van Göreme. Je schijnt hier zo een prachtige vallei in de kunnen lopen dus komt vast goed!
Groetjes vanuit bed:-)
Na een busreis van 2,5 uur kwamen we donderdag in Amasra aan, een heel schattig dorpje aan de zwarte zee-kust met twee mooie havens. Omdat we niet wisten hoe lang we zouden blijven, hebben we die middag meteen een boottochtje van 45 min gemaakt om Amasra heen. Mijn reispilletje begon pas te werken toen we al terug waren (dat krijg je met spontane acties haha) maar het ging redelijk goed, ondanks de golven. Met foute Turkse muziek à la loveboat en alleen maar Turkse toeristen, was het een geinig tripje. Daarna gewandeld over de muren van het kasteel en genoten van de ondergaande zon die de haven rood deed kleuren. Mooi!
'Savonds realiseerden we ons (help!) dat ons plan om daarna nog verder naar het zuidoosten af te zakken niet heel realistisch was. Leuk om al die kleine, niet-toeristische plekken te bezoeken maar aangezien we 'maar' drie weken hebben en de afstanden enorm zijn, zouden we niet op tijd via Cappadocië en de zuidkust terug in Istanbul zijn. Ook kwamen we erachter dat het per dag bekijken waar we naar toe gaan, niet heul handig is omdat bussen soms maar 2-4 per dag rijden en je niet overal rechtstreeks komt. Dus toch maar wel een reisplan gemaakt en besloten om meteen de volgende dag door te gaan naar Göreme, Cappadocië.
Om 8.30 uur stortregende het opeens. Wij blij dat we precies op de eerste dag regen ipv zon gingen reizen. Totdat we ons realiseerden dat we er met onze backpack doorheen moesten lopen om naar het busstation te komen. Snel poncho over me heen gegooid, Ann paraplu gepakt en dan nog doorweekt aankomen:-) Gelukkig droogde mijn dunne olifantensafaribroek heel snel en 5,5 uur later waren we in Ankara. Onderweg hadden we tijdens een stop een kaartje van Ankara naar Göreme gekocht (weer 5,5 uur). Dachten we. Wij de bus in ( toevallig met Duits meisje dat we eerder hadden ontmoet), bleken er mensen op onze plek te zitten. Dus Ann kijkt op haar ticket, blijkt de busmeneer in de haast een kaartje van een of ander klein plaatsje NAAR Ankara te hebben uitgeprint. Tsja en toen moesten we ons kaartje aan de buschauffeur laten zien. Klopt niet. Geen Engels. Meerdere personen van de busmaatschappij werden erbij gehaald. Tsja, leg dat maar eens uit in het Turks;-) Toevallig zat het Duitse meisje naast een oudere Turkse vrouw die Duits sprak en zij kon uitleggen wat er gebeurd was. Uiteindelijk mochten we mee maar moesten we wel een nieuwe smak geld betalen. Onze reis kostte ons 35 euro, die van het Duitse meisje 16. Jammerdebammer, maar we zaten erin! Fieuwwww.
Gelukkig vonden we in Gorëme, waar we om 20.00 uur aankwamen, een geweldig pension, gerund door een gezellige kletskous, die uit eigen tuin kookt. Heerlijke omelet met een spicy salade gehad. Hij vond het fijn dat we zo gezellig waren, want gisteren had ie twee chagrijnige Indonesiërs gehad (hij liet ook nog even zien hoe ze keken hahahaha). Geweldig dakterras dat uitkijkt op al die rare vormen in het landschap hier. We moeten even wennen aan het toeristische na het rustige Safranbolu en Amasra, maar wat is het prachtig hier! Vandaag wordt een rustig dagje zonder wekker (al is de moskee om 5 uur ook een wekker en ben ik altijd vroeg wakker). Ann slaapt nog en ik ben natuurlijk allang wakker. We merken dat zo'n lange reis en het hoppen van plek naar plek (dit is de vierde in een week) behoorlijk vermoeiend is. Vandaag dus beetje te voet rondhobbelen in de omgeving van Göreme. Je schijnt hier zo een prachtige vallei in de kunnen lopen dus komt vast goed!
Groetjes vanuit bed:-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
