'Avontuurlijk Sri Lanka': bussen en bloedzuigers
Door: Kim Nelissen
Blijf op de hoogte en volg Kimmieeee
16 December 2010 | Sri Lanka, Ella
Hallo allemaal,
Een guesthouse met gratis internet! Tijd voor een update! Ik zal proberen het wat korter te houden deze keer;-) Ik beloof niets want we hebben aardig wat avonturen beleefd!
Kandy
Ik was gebleven in Kandy, in the hill country, in het midden van het land. Vrijdag de 10e hebben we een leuk dagje gehad. We hebben de kruiden- en fruitmarkt bezocht, altijd een van mijn favoriete bezigheden op reis. Al die geuren en kleuren, geweldig, makes me happy. Heel veel leuke foto's gemaakt. En nog twee Sri Lankaanse hiphopcd's gekocht nadat we op straat een gaaf liedje hoorden en de naam van de artiest hadden gevraagd. hahaha lachen!
Later hebben we tempels bezocht, waar we nog werden gezegend, door middel van een kwakje currysmurry op ons voorhoofd haha. Ik vind het leuk dat het Boeddhisme zo'n vrije godsdienst is. Het maakt helemaal niet uit dat je niet gelovig bent, iedereen is welkom.
Smiddags zijn we naar een heel mooi jungle-achtig bos geweest met geweldig hoge bomen, waar we op ons dooie akkertje foto's en filmpjes hebben gemaakt, totdat.... BLOEDZUIGERS!! Jukkkkk, Anneke had er meerdere. Wat een gore gore beesten.. ieuwwwww. Ze zuigen zich met een soort tentakeltjes vast in je huid. Ik had ook wat jeuk, maar Ann zei, nee je voelt echt wel of je er een hebt. Thuis gekomen had ook ik een vlek met allemaal bloed op mijn bovenbeen. Brrrrrr.
Zaterdag zijn we met een Tuk-Tuk naar drie tempels in de omgeving geweest. De rit ernaartoe was echt prachtig. Door de rijstvelden waar mensen aan het werk waren met waterbuffels. Mensen zwaaiden en vonden het leuk dat we af en toe stopten om te kijken en fotos te maken. Ja mijn camera zit echt vol met prachtige plaatjes ondertussen!
Arugambay
Na verhalen van andere mensen, kregen we het geweldige idee om zondag naar de kust in het oosten van het land te gaan waar tot voor kort niemand naar toe mocht ivm de oorlog. Het ministerie van buitenlandse zaken raadt het nog steeds af, maar de locals zeggen allemaal dat het nu veilig is, dus daar gingen we. Dat hebben we geweten. 8,5 uur in een trein op de grond zitten, wel naast het raam met het meest mooie uitzicht dat je je maar kunt voorstellen. (Kees het stukje tussen Haputale en Ella zat er ook tussen). Tsja en toen moesten we nog meer dan zes uur met de bus. Na drie uur hebben we maar ergens overnacht want we waren megagaar. DE rit van drie uur met de bus was echt dooooooodeng. In het donker, met alleen maar haarspeldbochten, en dan doodleuk keihard rijden. Ik heb echt wel een paar keer gedacht.. als we maar niet het ravijn in rijden. Pffff. Wat een gekken hier!
En ja hoor de dag erna, gebeurde het: een busongeluk. Onze chauffeur haalde in (dat doen ze echt op de meest onmogelijke plekken, midden in een bocht zonder uitzicht op tegenliggers)en een andere bus had dat niet gezien en toen belandden wij dus met hoge vaart in de berm. Gelukkig ramden we twee betonnen palen want anders waren we echt meters naar beneden gestort. Iedereen gilde, dat was geen great funny! Iedereen rende uit de bus en met een stuk of tien man werd ie omhoog geduwd en we gingen weer.
Wel raar trouwens, in het oosten lopen echt overval militairen met grote geweren rond. OP sommige stukken reizen ze ook mee op de bus. Ach ja.. voor het veilige gevoel moet je maar denken. De mensen gapen ons echt aan hier, maar zijn erg behulpzaam, ook al zeggen ze soms allemaal wat anders gnif. Toen onderweg mijn sjawl uit het raam vloog omdat ik in slaap was gevallen, riepen de passagiers meteen dat de chauffeur moest stoppen en mocht ik m van de weg plukken, hoe lief!
De volgende dag, maandag, kwamen we na nog een busreis van 3 uur aan in Arugambay. Wauuuuuuuuwwww... we hadden een hut op het strand met uizicht op zee (lekker logisch natuurlijk;-))Zoals wel vaker wel een koude douche, maar het was vanaf dat wij er waren prachtig weer. We hebben sowieso na de eerste vier dagen alleen maar zon gehad!! (begin al op een chocokoekje te lijken).
Hoe lekker is het om in slaap te vallen en wakker te worden met het geluid van de zee, wauw. En vanuit de douche alleen maar groen te zien. Heaven! Het is een soort hippie-oord met allemaal hippie-achtige toeristen, overval hangen love and peace uitspraken haha. I like! Deze vond ik leuk: " Stand up for what you believe in, even if it means standing alone"
Dinsdag zijn we smorgens met een tuk-tuk een soort savanne-achtig gebied in geweest. Heel apart en anders, net Afrika! We hebben een baby-krokodil gezien, olifanten, pauwen, waterbuffels, aapjes en een enorme hagedis! En het was niet eens een wildpark!
Smiddags heeft een lokale visser ons meegenomen op een soort vlot door de mangrovebossen, waar honderden vogels zaten en.... enorme krokodillen. Zooo, op een gegeven moment vaart hij naar de kant en zit er een enorme joekel, die opeens het water in gaat richting ons. Slikkkkk.... echt onder onze boot. Bibberrrrrr. Maar volgens hem was er niets aan de hand. Okidoki dan.. We hebben de zonsondergang vanaf het vlot gezien, prachtig. Alleen het geluid van de peddel en de vogels.
Gisteren hadden we onze eerste relax en geen donder-doen-dag. Lekker op het strand (wel met t-shirt en sarong want bikini kan echt niet daar. Maar dat was prima. Lekker in zee gezwommen en genietst. We hebben daar leuke mensen ontmoet zoals Lucy, een Australisch meisje dat hier lesgaf aan kinderen. Ze had die dag een uitje met 40 kids gepland en die kwamen ook in ons guesthouse langs. Dus we hebben 40 kadootjes tussen bomen en planten verstopt. Ze vonden het geweldig. En ik was meteen die hele zak met meuk kwijt!
De tsunami heeft hier trouwens flink huisgehouden. Onze tuk-tukdriver is 12 familieleden kwijtgeraakt en de guesthouse-eigenaar zijn dochter. En zo heeft iedereen vreselijke verhalen. Bizar, dat ook onze guesthouse onder is gelopen en in de hut naast ons zijn twee Australiers omgekomen.
Ella
En nu is het donderdag en zitten we na een wederom vreselijke busres weer in de Hill Country in Ella. Dit was echt de ergste busreis tot nu toe. Met 80 km per uur door haarspeldbochten. Het leek echt een bobsleerit en ik was voor het eerst echt doodsbang. En kotsmisselijk want hij reed zo hard en lomp dat zelfs mijn reistabletjes en speciale polsbandjes samen niet hielpen tegen mijn reisziekte.
Maar nu voel ik me weer prima. Net een feestje gehad omdat de zoon van de guesthouse-eigenaresse 15 werd. Hihi, iedereen mocht mee-eten van tien verschillende zoete gebakjes, aiiiii. Zo lekker eten. Die vrouw heeft een eigen groente- en fruittuin waar ze al haar voedsel verbouwd dus dat wordt smullen van ontzettend vers eten!
We hebben net een leuke Zuid-Afrikaans ontmoet met wie we morgen een hiking naar Ella Rock gaan doen, leuk!
Poeeeee dit verhaal is nog veeeeeel langer dan het vorige, maar het is hier zo geweldig mooi en gaaf en we maken zoveel mee.
Groetjss van moi!!!!
Een guesthouse met gratis internet! Tijd voor een update! Ik zal proberen het wat korter te houden deze keer;-) Ik beloof niets want we hebben aardig wat avonturen beleefd!
Kandy
Ik was gebleven in Kandy, in the hill country, in het midden van het land. Vrijdag de 10e hebben we een leuk dagje gehad. We hebben de kruiden- en fruitmarkt bezocht, altijd een van mijn favoriete bezigheden op reis. Al die geuren en kleuren, geweldig, makes me happy. Heel veel leuke foto's gemaakt. En nog twee Sri Lankaanse hiphopcd's gekocht nadat we op straat een gaaf liedje hoorden en de naam van de artiest hadden gevraagd. hahaha lachen!
Later hebben we tempels bezocht, waar we nog werden gezegend, door middel van een kwakje currysmurry op ons voorhoofd haha. Ik vind het leuk dat het Boeddhisme zo'n vrije godsdienst is. Het maakt helemaal niet uit dat je niet gelovig bent, iedereen is welkom.
Smiddags zijn we naar een heel mooi jungle-achtig bos geweest met geweldig hoge bomen, waar we op ons dooie akkertje foto's en filmpjes hebben gemaakt, totdat.... BLOEDZUIGERS!! Jukkkkk, Anneke had er meerdere. Wat een gore gore beesten.. ieuwwwww. Ze zuigen zich met een soort tentakeltjes vast in je huid. Ik had ook wat jeuk, maar Ann zei, nee je voelt echt wel of je er een hebt. Thuis gekomen had ook ik een vlek met allemaal bloed op mijn bovenbeen. Brrrrrr.
Zaterdag zijn we met een Tuk-Tuk naar drie tempels in de omgeving geweest. De rit ernaartoe was echt prachtig. Door de rijstvelden waar mensen aan het werk waren met waterbuffels. Mensen zwaaiden en vonden het leuk dat we af en toe stopten om te kijken en fotos te maken. Ja mijn camera zit echt vol met prachtige plaatjes ondertussen!
Arugambay
Na verhalen van andere mensen, kregen we het geweldige idee om zondag naar de kust in het oosten van het land te gaan waar tot voor kort niemand naar toe mocht ivm de oorlog. Het ministerie van buitenlandse zaken raadt het nog steeds af, maar de locals zeggen allemaal dat het nu veilig is, dus daar gingen we. Dat hebben we geweten. 8,5 uur in een trein op de grond zitten, wel naast het raam met het meest mooie uitzicht dat je je maar kunt voorstellen. (Kees het stukje tussen Haputale en Ella zat er ook tussen). Tsja en toen moesten we nog meer dan zes uur met de bus. Na drie uur hebben we maar ergens overnacht want we waren megagaar. DE rit van drie uur met de bus was echt dooooooodeng. In het donker, met alleen maar haarspeldbochten, en dan doodleuk keihard rijden. Ik heb echt wel een paar keer gedacht.. als we maar niet het ravijn in rijden. Pffff. Wat een gekken hier!
En ja hoor de dag erna, gebeurde het: een busongeluk. Onze chauffeur haalde in (dat doen ze echt op de meest onmogelijke plekken, midden in een bocht zonder uitzicht op tegenliggers)en een andere bus had dat niet gezien en toen belandden wij dus met hoge vaart in de berm. Gelukkig ramden we twee betonnen palen want anders waren we echt meters naar beneden gestort. Iedereen gilde, dat was geen great funny! Iedereen rende uit de bus en met een stuk of tien man werd ie omhoog geduwd en we gingen weer.
Wel raar trouwens, in het oosten lopen echt overval militairen met grote geweren rond. OP sommige stukken reizen ze ook mee op de bus. Ach ja.. voor het veilige gevoel moet je maar denken. De mensen gapen ons echt aan hier, maar zijn erg behulpzaam, ook al zeggen ze soms allemaal wat anders gnif. Toen onderweg mijn sjawl uit het raam vloog omdat ik in slaap was gevallen, riepen de passagiers meteen dat de chauffeur moest stoppen en mocht ik m van de weg plukken, hoe lief!
De volgende dag, maandag, kwamen we na nog een busreis van 3 uur aan in Arugambay. Wauuuuuuuuwwww... we hadden een hut op het strand met uizicht op zee (lekker logisch natuurlijk;-))Zoals wel vaker wel een koude douche, maar het was vanaf dat wij er waren prachtig weer. We hebben sowieso na de eerste vier dagen alleen maar zon gehad!! (begin al op een chocokoekje te lijken).
Hoe lekker is het om in slaap te vallen en wakker te worden met het geluid van de zee, wauw. En vanuit de douche alleen maar groen te zien. Heaven! Het is een soort hippie-oord met allemaal hippie-achtige toeristen, overval hangen love and peace uitspraken haha. I like! Deze vond ik leuk: " Stand up for what you believe in, even if it means standing alone"
Dinsdag zijn we smorgens met een tuk-tuk een soort savanne-achtig gebied in geweest. Heel apart en anders, net Afrika! We hebben een baby-krokodil gezien, olifanten, pauwen, waterbuffels, aapjes en een enorme hagedis! En het was niet eens een wildpark!
Smiddags heeft een lokale visser ons meegenomen op een soort vlot door de mangrovebossen, waar honderden vogels zaten en.... enorme krokodillen. Zooo, op een gegeven moment vaart hij naar de kant en zit er een enorme joekel, die opeens het water in gaat richting ons. Slikkkkk.... echt onder onze boot. Bibberrrrrr. Maar volgens hem was er niets aan de hand. Okidoki dan.. We hebben de zonsondergang vanaf het vlot gezien, prachtig. Alleen het geluid van de peddel en de vogels.
Gisteren hadden we onze eerste relax en geen donder-doen-dag. Lekker op het strand (wel met t-shirt en sarong want bikini kan echt niet daar. Maar dat was prima. Lekker in zee gezwommen en genietst. We hebben daar leuke mensen ontmoet zoals Lucy, een Australisch meisje dat hier lesgaf aan kinderen. Ze had die dag een uitje met 40 kids gepland en die kwamen ook in ons guesthouse langs. Dus we hebben 40 kadootjes tussen bomen en planten verstopt. Ze vonden het geweldig. En ik was meteen die hele zak met meuk kwijt!
De tsunami heeft hier trouwens flink huisgehouden. Onze tuk-tukdriver is 12 familieleden kwijtgeraakt en de guesthouse-eigenaar zijn dochter. En zo heeft iedereen vreselijke verhalen. Bizar, dat ook onze guesthouse onder is gelopen en in de hut naast ons zijn twee Australiers omgekomen.
Ella
En nu is het donderdag en zitten we na een wederom vreselijke busres weer in de Hill Country in Ella. Dit was echt de ergste busreis tot nu toe. Met 80 km per uur door haarspeldbochten. Het leek echt een bobsleerit en ik was voor het eerst echt doodsbang. En kotsmisselijk want hij reed zo hard en lomp dat zelfs mijn reistabletjes en speciale polsbandjes samen niet hielpen tegen mijn reisziekte.
Maar nu voel ik me weer prima. Net een feestje gehad omdat de zoon van de guesthouse-eigenaresse 15 werd. Hihi, iedereen mocht mee-eten van tien verschillende zoete gebakjes, aiiiii. Zo lekker eten. Die vrouw heeft een eigen groente- en fruittuin waar ze al haar voedsel verbouwd dus dat wordt smullen van ontzettend vers eten!
We hebben net een leuke Zuid-Afrikaans ontmoet met wie we morgen een hiking naar Ella Rock gaan doen, leuk!
Poeeeee dit verhaal is nog veeeeeel langer dan het vorige, maar het is hier zo geweldig mooi en gaaf en we maken zoveel mee.
Groetjss van moi!!!!
-
16 December 2010 - 13:51
Noekie:
Hi Kimmie, leuk om te lezen. Zit ziek thuis (buikgriep) dus heb ik weer even afleiding. Heb ook weer helemaal zin om te gaan als ik deze verhalen lees! Ben erg benieuwd naar jullie mooie foto's.
Veel plezier nog. Dikke x -
16 December 2010 - 15:33
Han:
Hè wat akelig van dat ongeluk met de bus maar gelukkig goed afgelopen!
Nou meiden, geniet nog maar lekker daarginds!
veel groetjes, Stijn en Han -
16 December 2010 - 18:26
Petra:
ha Kimmie,
dat klinkt weer super goed!! Wauw, al die dieren die jullie zien en die mooie omgeving.. Wel schrikken trouwens van dat busongeluk!
Geniet er nog maar van, hier is het lekker druilerig (hoewel ook wel gezellig zo met al die lichtjes in de bomen bij de Oudegracht) ;-)
Veel plezier nog!!
liefs petra
-
16 December 2010 - 23:51
Bob:
Je voelt bloedzuiger idd niet.
Hun speeksel vormt ook de basis voor een onderzoek naar nieuwe pijnstillers en anti-stolling.
Groet,
Bob -
17 December 2010 - 07:02
Marijke James:
Hoi Kim,
Wow wat een geweldige reis!! Geniet ervan!!
groetjes,
Marijke -
17 December 2010 - 11:02
Natalie:
Wat een verhaal!!! Geloof je het als ik zeg dat onze wereld hier totaal en geheel wit is van de sneeuw? Minstens 10 centimeter! Daar zal jouw chocohuidje wel tegen afsteken straks! -
17 December 2010 - 17:42
Jolanda:
Gewoon lekker lange verhalen blijven posten hoor. Ik kan het me helemaal voorstellen, omdat je zoveel meemaakt. Wat fijn dat de mensen zo aardig zijn en het eten en het weer vrij goed! Dat scheelt al onwijs.
Niet great funny hoor, dat busongeluk! En yuk die bloedzuigers. Maar ja, het is wel een avontuur.
GENIET!!
Ik zit ingesneeuwd in Haarlem, het is echt 1 grote chaos in Nederland. Alex is al 3 uur bezig vanuit z'n werk thuis te komen, maar hij komt zo lekker weer bij me.
Liefs, Jo. -
17 December 2010 - 21:03
Moeder Vliegje:
hee kimmie.
Wat een spannende avonturen allemaal.
Jeetje wat eng om daar met de bus te gaan.
Ik zou doodsangsten uitstaan.
Gelukkig is alles nog goed afgelopen.
Zo te zien kijken ze daar niet op 1 of 2 scherpe bochten.
Maar wat een belevenissen allemaal.
Wel heel speciaal dat de mensen daar zo aardig zijn .
Geniet er nog maar van. Op t moment is het weer erg koud en ligt er weer sneeuw.
Nog n dikke scheve kus van plukje en hij vermaakt zich prima hier. xxxxx
Het is net een klein hondje wat aan je voeten ligt.
En hij is zo blij als een hondje als ik savond,s thuis kom echt leuk. groetjes vliegje. -
18 December 2010 - 14:47
Britt :
Jezus een ongeluk gehad! Pf ik had nu pas tijd om het te lezen, ben nogal druk. En krokodillen onder je boot? Dat lijkt me echt mega eng, op een vlot nog wel!
In het nieuws verdwijnt zo'n ramp natuurlijk weer, maar nu zie je denk ik pas wat voor invloed het daar heeft gehad, niet?
Een hutje op het strand..heerlijk..de zee klinkt ook altijd zo fijn en rustig.
Met Pluk is alles goed, hij draait steeds rondjes om je heen en door mijn kamer als die uit z'n kooitje mag. We laten hem alleen los in mijn kamer en dan gaat die lekker op mijn laarzen liggen en rollen haha. Gek beest.
Ik ben benieuwd naar je volgende verhaaltje! Liefs xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
